Cut บาปเล็กๆ บทที่ 14 ตอน จะกลับไปกับข้าหรือจะให้ข้าสังหารมัน!!
ไม่มีกำหนดลบนะคะเป็นเพียงบาปเล็กๆฮ่าๆ
CUT บาปเล็กๆ
มือหนาปลดสายผ้าคาดเอวเพ่ยซานออก
ดวงตาคมดุไร้อารมณ์มองหน้าหวานงดงามไม่ละไปไหนมืออีกข้างก็ลูบไล้จากปลายเท้าขึ้นสูงพลางถกชายผ้าขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงต้นขา
จับขยุ้มกางเกงตัวในออกแรงๆดึงจนมันขาดติดมือหนามา
เพ่ยซานรู้สึกแสบจี้ดเพราะตอนกระชากผ้ามันบาดผิวเขา รุนแรงจริงๆเว้ย! จะรอดถึงพรุ่งนี้ใช่ไหมเอาร่างคืนไปเลยนะเพ่ยเพ่ย!!
“เสวียน...อึกอื้อ...”ชายหนุ่มไม่อยากได้ยินเสียงทักท้วงก้มลงมาปิดปากบดจูบริมฝีปากบางอย่างดูดดื่ม
มือบางทั้งสองข้างยกขึ้นผลักอกแกร่งให้ออกห่างแต่แรงเขามีเท่ามด!
แมร่งเอ้ยยย! อย่าให้เขาได้ฝึกกำลังภายในนะพ่อสู้ยิบตาเลย!
“อ่ะ...เจ็บ!”เสวียนฉวี่ผละจากริมฝีปากบางลงไปซุกไซร้ลำคอขาวหอมนุ่มอย่างหื่นกระหายทั้งกัดทั้งดูดจนเกิดรอยสีกุหลาบทั่วลำคอขาวไปหมด
“เสี่ยวซาน...”ใบหน้าหล่อเหล่าเย็นชาเลื่อนขึ้นมาเอ่ยเรียกชื่อคนใต้ร่างชิดริมฝีปากแดงระเรื่อ
“อึก...”เพ่ยซานเสหน้าหลบกัดริมฝีปากล่างตนเองเมื่อมือหนาลากผ่านสัมผัสกลางกายใบหน้าหวานงดงามแดงก่ำ
ร่างหนาเลื่อนกายลงไปอยู่กลางหว่างขาลมหายใจร้อนระอุของเสวียนฉวี่รินรดที่ต้นขาอ่อน
เพ่ยซานตาโตหลุบตาลงมองเสวียนฉวี่เดี๋ยว...!! จะ...จะทำอะไร!!
“ไม่! อ๊า!”
บาปเล็กๆค่ะ บาปใหญ่ๆรอตอนหน้าฮ่าๆ อย่าลืมไปเม้นในเว็ปกันนะคะจุ้บๆ^^
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น