CUT NC บทที่ 22 (เว่ยเสวี่ยเจี้ยนxโจวอวิ้นอวี้)
CUT NC+
ขบเม้มกัดริมฝีปากบางจนพอใจก็ใช้ลิ้นลากเลียไปตามกลีบปาก
ปลายลิ้นเลาะชิมไปตามแนวฟัน
โจวอวิ้นอวี้ตัวสั่นนิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปในเส้นผมนุ่มของเว่ยเสวี่ยเจี้ยนขยุ้มเบาๆ
สองกายบดเบียดแนบชิดไม่เหลือช่องว่าง
เว่ยเสวี่ยเจี้ยนสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่มกวาดชิมลิ้มรสน้ำหวานในโพรงปากคนรัก
“อื้อ...”
โจวอวิ้นอวี้ลูบไล้ขยุ้มเส้นผมชายหนุ่มทั้งยังจูบตอบอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อนกลับไป
“อวี้เอ๋อร์...”
เสียงทุ้มแหบต่ำเย็นชาแหบพร่า ผละจูบออกมาขบเม้มริมฝีปากบางเบาๆอย่างหยอกเย้า
ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากร้อนผ่าวไปขบเม้มโลมเลียใบหูของคนใต้ร่าง หายใจรินรดใบหูเล็กอย่างจงใจยั่วยวนให้คนใต้ร่างสั่นสะท้านเล่นๆ
เสียงครางหวานครวญครางแผ่วเบา
อาภรณ์ของโจวอวิ้นอวี้ถูกถอดออกไปอย่างรวดเร็ว ผิวกายปะทะกับความเย็นของอากาศสั่นหงึกๆ
แต่ยังมีร่างกายที่ร้อนระอุของชายหนุ่มทาบทับแนบชิดอยู่จึงพอบรรเทาความหนาวไปได้บ้าง
เว่ยเสวี่ยเจี้ยนเลื่อนกายลงต่ำกอบกุมแก่นกายของคนรัก
เพราะทำให้กันเช่นนี้ปล่อยครั้งจึงไม่มีความเขินอายหรืออาการกระอักกระอ่วนใจใดใดเกิดขึ้น
ริมฝีปากร้อนระอุกับลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดแก่นกายโจวอวิ้นอวี้
ใบหน้างดงามแดงก่ำดวงตาดอกท้อฉ่ำวาวรื้นไปด้วยหยาดน้ำตาแห่งความเสียวซ่าน
“อ๊า! ฮึก” โจวอวิ้นอวี้ครางปนสะอื้นเมื่อชายหนุ่มใช้ริมฝีปากดูดกลืนแก่นกายตัวเอง
นิ้วเรียวเรียวยาวสอดเข้าไปในเส้นผมของชายหนุ่มอีกครั้ง
เส้นผมของเว่ยเสวี่ยเจี้ยนนุ่มมากเขาชอบเล่นผมของอีกฝ่าย ชายหนุ่มก็ไม่ว่าอะไรที่เขาชอบดึงและขยุ้มเส้นผม
เว่ยเสวี่ยเจี้ยนเหมือนจะชอบให้เขาเล่นเสียด้วยซ้ำ
“อึก แฮ่ก...
พะ...พี่เสวี่ยข้าจะออก... อะ อ๊า!”
เอวเพรียวบางเด้งสวนกระแทกเข้าไปในโพรงปากชายหนุ่มจนมิดลำ
ปลดปล่อยของเหลวขาวขุ่นเข้าไปในลำคอของชายหนุ่มจนหมดอย่างลืมตัว
“อึก อื้อ
ขอ...อภัย ข้า ฮึก ไม่ได้ตั้งใจปล่อยใส่ปากท่าน...”
โจวอวิ้นอวี้ตัวสั่นหงึกๆน้ำตาคลอ เว่ยเสวี่ยเจี้ยนเลื่อนกายขึ้นมาด้านบนไม่พูดอะไรแนบริมฝีปากประจูบคนรักอย่างดูดดื่มเร่าร้อน
มืออีกข้างเอือมไปหยิบตลับขี้ผึ้งในลิ้นชักโต๊ะข้างหัวเตียง
เปิดตลับด้วยมือเดียวนิ้วเรียวปาดขี้ผึ้งจนมันชุ่มมือ
โจวอวิ้นอวี้สะดุ้งตกใจเมื่อนิ้วเรียวยาวเย็นชืดลูบไล้ที่กลีบช่องทางด้านหลัง ดวงตาดอกท้อเบิกกว้างน้ำตาไหลเอ่อคลอที่หางตา
น้ำสีใสไหลออกข้างมุมปากลงมาที่ปลายคางจนถึงลำคอ เว่ยเสวี่ยเจี้ยนก้มลงไปใช้ลิ้นเลียทำความสะอาดพร้อมกับกดนิ้วเรียวยาวเข้าไปในโพรงเนื้อนุ่ม
“พี่เสวี่ย...! อะ อ๊า!” ความเจ็บจุกเสียดเล่นงานจนต้องร้องครางเสียงหลง
ใบหน้าแดงก่ำส่ายไปมาร้องเจ็บอย่างน่าสงสาร
“เด็กดี...
เจ็บแค่ครั้งนี้ครั้งต่อไปไม่เจ็บแล้ว” โจวอวิ้นอวี้อยากจะเถียงว่ารู้ได้ยังไงว่าครั้งต่อไปจะไม่เจ็บ!
แต่ปากมันไม่ไปตามความคิดเขาได้แต่เผยออ้าปากครางเสียงน่าอายออกมาทุกครั้งที่นิ้วเรียวยาวขยับเข้าออก
เว่ยเสวี่ยเจี้ยนกัดริมฝีปากล่างตนเองอย่างข่มกลั้นอารมณ์
ร่างโปร่งเพรียวบางบิดเร้าอย่างยั่วยวน ดวงตาดอกท้อฉ่ำวาวรื้นน้ำตาดูเปล่งประกายงดงาม
ใบหน้าแดงก่ำส่ายไปมาส่งเสียงครางหวาน
ชายหนุ่มแลบลิ้นเลียริมฝีปากก้มลงไปดูดกลืนตุ่มไตสีสวยบนแผ่นอกคนรักและเพิ่มนิ้วเข้าไปเป็นสองนิ้ว
“อ๊ะๆ
พี่เสวี่ย... อื้อ อ้า” แก่นกายที่พึ่งสงบไปแข็งขืนมีอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง
เว่ยเสวี่ยเจี้ยนโลมเลียดูดดุนยอดอกทั้งสองข้างไม่ให้ข้างใดข้างหนึ่งได้น้อยใจ
ยอดอกแข็งเป็นไตสู้ปากชายหนุ่มเว่ยเสวี่ยเจี้ยนใช้ฟันกันอย่างมันเขี้ยว
“อึก เจ็บนะ อื้อ!” เป็นหมาหรือไงไอ้พี่บ้านี่!
โจวอวิ้นอวี้ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าอีกฝ่ายเพิ่มนิ้วขยายช่องทางเข้าไปสามนิ้วตั้งแต่เมื่อไหร่
เพราะกำลังเสียวซ่านตรงยอดอก เว่ยเสวี่ยเจี้ยนถอนนิ้วออกจับแท่งหยกร้อนระอุลำอวบใหญ่รูดรั้งสองสามที
โจวอวิ้นอวี้กลืนน้ำลายมองแท่งหยกของชายหนุ่มอย่างตกตะลึง
มันเข้ามาได้แน่เหรอ?!
เข้ามาไม่ได้หรอกมันใหญ่เกินไป!! โจวอวิ้นอวี้ถดตัวหนีแต่ถูกมือหนาคว้าข้อเท้าไว้แล้วลากลงมา
แท่งหยกลำอวบใหญ่จ่อที่ช่องทางที่พร้อมแล้ว
โจวอวิ้นอวี้จะร้องห้ามยันกายลุกใช้มือทั้งสองข้างดันหน้าท้องแกร่งชายหนุ่มพลางส่ายหน้ารัว
แต่มีหรือเว่ยเสวี่เจี้ยนจะฟังเขากดปลายส่วนหัวเข้าไปในโพรงอ่อนนุ่มทันที
“อ๊า! เจ็บ! เดี๋ยว...อึก พี่เสวี่ยโอ้ย! ข้าเจ็บ!”
โจวอวิ้นอวี้ตัวอ่อนยวบทิ้งตัวนอนลงไปบนฟูกนอน ยกมือของตัวเองขึ้นมากัดระบายความเจ็บที่ช่องทางด้านหลัง
เผยออ้าปากร้องครวญครางเจ็บเสียงดังลั่น
“ฮึ่มมม...
อดทนเพื่อข้าอีก...อา นิด...” เสียงทุ้มต่ำเย็นชาแหบพร่าน้ำเสียงชายหนุ่มเต็มไปด้วยอารมณ์ปรารถนาและความเสียวซ่าน
สวบ!
“โอ้ยยยย! แม่ง!$@$#^@*&%*&” โจวอวิ้นอวี้สบถด่าชายหนุ่มไม่เป็นภาษาน้ำตาไหลอย่างห้ามไม่อยู่
โจวอวิ้นอวี้ครางสะอื้นร้องไห้
“ขออภัย...
แต่ข้าทนไม่ไหวแล้วอวี้เอ๋อร์ จะตีพี่ก็ได้แต่หลังจากเราเสร็จกิจกันแล้ว อะ อืมมม
ค่อยตีพี่นะ ฮึ่มมมม!”
ยังไม่ทันที่โจวอวิ้นอวี้จะปรับตัวได้กายหนาก็สอบเข้าออกอย่างดุดันหนักหน่วงแล้ว
“ฮึก อ๊ะๆๆ เจ็บ! ฮะ พี่เสวี่ย...เบาหน่อย โอ้ยเมตตาข้าด้วย อ๊ะๆ” ดวงตาดำขลับวาววับดำมืด
กระแทกกระทั้นโจนจ้วงเข้าออกอย่างหนักหน่วงรัวเร็ว
“อวี้เอ๋อร์เจ้าตอดรัดพี่แน่นมาก
อา...” นัยน์ตาดำขลับจมดิ่งไปกับความเสียวซ่านกระแทกกระทั้นเข้ามาราวกับสัตว์ป่าบ้าคลั่ง
เสียงคำรามต่ำอย่างเสียวซ่านดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
โจวอวิ้นอวี้ผวาเฮือกร้องครางออกมาอย่างเสียวซ่านและสุขสม
เว่ยเสวี่ยเจี้ยนหยุดเอวหลุบตาลงมองคนใต้ร่างที่ดวงตาเบิกกว้าง ริมฝีปากเว่ยเสวี่ยเจี้ยนหยักโค้งขึ้นอย่างพึงพอใจ
โจวอวิ้นอวี้กลืนน้ำลายมองชายหนุ่มอย่าหวาดๆเล็กน้อย
ปึก!
“ฮะ...อ๊า!” โจวอวิ้นอวี้ผวายกแขนกอดคอชายหนุ่มตัวสั่นกระตุกหงึกๆ
“รู้สึกดีมากหรือ...”
โจวอวิ้นอวี้เม้มปากครางสะอื้นในลำคอ
ช่องทางด้านหลังตอดรัดตุ้บๆแทนคำตอบได้เป็นอย่างดี
เว่ยเสวี่ยเจี้ยนสอบกายเข้าออกอีกครั้ง
ก่อนจะจับล็อคเอวเพรียวบางไว้แล้วเอนกายพิงราวกั้นปลายเตียง
กลายเป็นว่าโจวอวิ้นอวี้นั่งอยู่บนตักชายหนุ่ม
เว่ยเสวี่ยเจี้ยนกัดริมฝีปากล่างหรี่ตามองคนรักอย่างสื่อความหมาย
โจวอวิ้นอวี้เข้าใจว่าชายหนุ่มต้องการอะไร
ในโลกก่อนก็เคยมีผู้หญิงขึ้นให้เขาแบบนี้เหมือนกัน!
“อ้า อ๊ะๆ
อื้อ...”เว่ยเสวี่ยเจี้ยนจับเอวของคนรักขยับขึ้นลงตามการควบคุมตน
ใบหน้างดงามเชิดหน้าครางออกมาอย่างเสียวซ่าน
มือหนาจึงเลื่อนจากเอวมากอบกุมรูดรั้งแก่นกายคนรักทำมันไปพร้อมกัน
“อา...
อวี้เอ๋อร์ออกแรงอีกพี่...อ่ะ ออก ดี ยอดเยี่ยมมาก ฮึ่มม!” โจวอวิ้นอวี้ก็กำลังจะถึงแล้วเช่นกัน
ความเสียวซ่านรัญจวนใจทำหัวเขาขาวโพลนไปหมด
ขาเรียวยกขึ้นกอดรัดเอวหนาซบหน้าครางเสียงหลง ปลดปล่อยของเหลวร้อนออกมาเต็มมือชายหนุ่ม
ร่างบางกระตุกเกร็งสั่นหงึกๆแต่ขาเรียวกลับกอดเอวเว่ยเสวี่ยเจี้ยนไว้แน่นบดเบียดสะโพกกับแท่งหยกของชายหนุ่ม
“อึก...
อวี้เอ๋อร์ที่รัก! ฮา อืมมม!” แขนแกร่งกอดเอวเพรียวบางพร้อมกับออกแรงกดให้สะโพกของคนรักรับของเหลวร้อนที่ตนปลดปล่อยออกมา
กายหนากระตุกสองสามทีซบหน้าหอบหายใจที่ซอกคอคนรัก สูดดมกลิ่นหอมของโจวอวิ้นอวี้
จุมพิตขบเม้มอย่างหยอกเย้าขยับสอบเข้าออกเองอีกครั้ง แท่งหยกลำอวบยังไม่สงบลงทั้งที่พึ่งปลดปล่อยไป
“เดี๋ยว...พี่
อื้อ ให้ข้า... อ๊า!”
โจวอวิ้นอวี้ไม่มีโอกาสได้ทักท้วงใดใดก ถูกจับพลิกนอนคว่ำ
ร่างหนาทาบทับลงมาสอดใส่แท่งหยกอวบใหญ่เข้ามาอีกครั้ง
กระแทกกระทั้นอย่างดุดัน
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นอย่างต่อเนื่องจนถึงเช้าวันใหม่
โจวอวิ้นอวี้ถูกเคี่ยวกรำจนเอวเคล็ดช่วงล่างไร้ความรู้สึกสลบคาอกคนรักทั้งที่อีกฝ่ายยังกระแทกเข้ามาไม่หยุด
“เด็กดี...
จำเอาไว้ให้ขึ้นใจเจ้าเป็นของพี่” นี่คือเสียงสุดท้ายที่เขาได้ยินก่อนจะสลบไป
นี่คือคลื่นใต้น้ำที่เขาคิดไว้ในใจใช่หรือเปล่า!!
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น